Jak pomóc dziecku z zaburzeniami integracji sensorycznej?
Zaburzenia integracji sensorycznej (zaburzenia SI) pojawiają się wtedy, gdy układ nerwowy w nieprawidłowy sposób organizuje bodźce zmysłowe. Dysfunkcje w przetwarzaniu bodźców mogą obejmować takie systemy, jak wzrokowy, słuchowy, czuciowy, smakowy, węchowy, a także zmysł równowagi. Jak zatem pomóc dziecku z zaburzeniami integracji sensorycznej? Przeczytaj artykuł i dowiedz się więcej.
Na czym polega terapia zaburzeń integracji sensorycznej?
Terapia SI prowadzona jest przez terapeutę integracji sensorycznej. Odbywa się ona w specjalnie przygotowanej do tych celów pracowni oraz z wykorzystaniem różnego rodzaju przedmiotów służących do zabawy. Na początek niezbędne jest postawienie diagnozy, a następnie wdrożenie terapii. Zajęcia polegają na dostarczaniu dziecku kontrolowanej dawki bodźców czy też doznań sensorycznych poprzez chodzenie po specjalnych matach, pokonywanie torów przeszkód czy tuneli. Niekiedy przeprowadza się również zajęcia z zakresu plastyki sensorycznej z wykorzystaniem masy solnej czy struktury poszczególnych produktów spożywczych.
Czym jest kołdra obciążeniowa?
Kołdra obciążeniowa nazywana jest inaczej kołdrą sensoryczną. Jest wykorzystywana w terapii zaburzeń integracji sensorycznej, ale również w przypadku autyzmu, ADHD, zespołu Downa czy Aspergera. Kołdra obciążeniowa delikatnie uciska ciało, dzięki czemu człowiek podczas zasypiania czuje się podobnie, jak podczas mocniejszego przytulania. Dodatkowo, poprzez ucisk pozwala się odprężyć i pomóc w zasypianiu. Co więcej, zwiększa świadomość własnego ciała. Przy wyborze powinniśmy zwrócić uwagę na to, aby była ona dobrana do wagi użytkownika. Na przykład kołdra obciążeniowa 6 kg sprawdzi się dla osoby o wadze 50-70 kilogramów i nie sprawdzi się dla dzieci. Warto zatem przyjąć zasadę, że waga kołdry powinna stanowić około 10% masy ciała.
Jak pomóc dziecku z zaburzeniami SI w domu?
Czynnikiem wpływającym na poprawę funkcjonowania dziecka z zaburzeniami integracji sensorycznej jest zaangażowanie rodzica w terapię. Zajęcia ze specjalistą są pomocne, jednak ważne jest, aby również w domu zwracać uwagę na to, jak można pomóc dziecku z zaburzeniami SI. Na przykład, jeśli dziecko jest nadwrażliwe wzrokowo, należy unikać jaskrawych kolorów ścian czy wzorzystych tapet. Z kolei w przypadku dziecka nadwrażliwego dotykowo powinniśmy zwracać uwagę między innymi na ubrania. Unikajmy ubrań z wyraźnymi szwami, wycinajmy metki i wybierajmy ubrania z wysokiej jakości materiałów. Warto skonsultować się ze specjalistą, który da nam wskazówki, jak możemy pomóc naszemu dziecku z zaburzeniami SI.